نوروز بزرگ

در بند ۹۴ فروردین یشت اوستا آمده است: هنگام زادن و نشو و نمایش زرتشت همه‌ی آفریدگان سپنتامینو به خود مژده رستگاری دادند خوشا به ما اینک آترپان زاده شد اسپیتمان زرتشت.
در ادبیات پهلوی، او تنها نوزادی است که هنگام زایش خندید به سبب آنکه بهمن در اندیشه‌اش پدیدار گشت چرا که بهمن مینوی شادی‌آفرین است. همچنین نوشته کوچکی بنام(ماه فروردین روز خرداد) از دوره خسرو‌پرویز، وجود دارد که درباره‌ی خجستگی روز ششم فروردین (خرداد روز) و رویدادهای اساطیری مهمی که  از آغاز آفرینش تا پایان جهان در این روز فرخنده روی داده یا روی خواهد داد، نگاشته شده است.
در آغاز این متن چنین آمده است که زرتشت از اهورامزدا پرسید که چرا خرداد روز از ماه فروردین بزرگ‌تر و نیک و گرامی‌تر است و هرمزد چنین پاسخ داد که که در این روز، جان جهانیان را آفریدم و در ادامه رویدادهای گوناگون را نام برده، از میان آنچه پیشتر رخ داده، پیدایش کیومرث، پیدایش هوشنگ، چیرگی تهمورث بر اهریمن و سوار شدن بر او، برپایی پیمان در جهان توسط جمشید، بخشش جهان توسط فریدون بین سه فرزندش، کشته شدن افراسیاب توسط کیخسرو به کین پدرش سیاوش، پرتاب تیر آرش و بسیاری رویدادهای اسطوره‌ای دیگر است و از میان آنچه مربوط به آینده است، پدیدار شدن هوشیدر، رستاخیز و تن پسین، ناکار شدن دیو آز و مواردی چنین است.
با توجه به رویدادهایی چنین بزرگ نمی‌توان یقین داشت که ارزش ویژه‌ی این روز سبب شده است که زادروز زرتشت به این روز نسبت داده شود و یا به سبب زادروز زرتشت چنین رویدادهای مهمی در این روز رخ داده‌اند.
در متون دیگر چون بندهشن نیز خرداد سرور سال‌ها و ماه‌ها و روزهاست، چرا که آبادی زمین از آب است و آب دارایی امشاسپند خرداد است.