تیر۱۸
تیر شید (چهارشنبه)
جشن آغاز دوره‌ی پرآبی رودخانه جیحون
در متون خوارزمی وخش نام فرشته‌ای است که به همه آب‌ها به‌ویژه رود جیحون موکل است. این نام که به‌صورت‌های گوناگون (وخشاب) و (وخشو) نیز آمده است، امروزه با نام وخش یا سرخاب، شاخه‌ای از رود جیحون( آمودریا) است که در تاجیکستان جریان دارد و پایان دوره کم‌آبی آن از نیمه اسفند است به نظر می‌رسد با توجه به دیگر جشن‌های پیوند یافته با جاری شدن رودها در ماه اسفند، جشن وخشنکام نیز شادی مردمان از پایان دوره کم‌آبی رود وخش باشد که شاهرگ حیاتی این بخش از ایران فرهنگی است.
– استرابو، ۱۳۸۲، جغرافیای استرابو، ترجمه همایون صنعتی زاده
– بهار، مهرداد، ۱۳۸۰، بندهشن
– پورداوود، ۱۳۸۰، یسنا
– ژوزف مارکوارت، ۱۳۶۸، ” وهرود و ارنگ”، ترجمه داوود منشی زاده
